عجب این مجلس اسلامی ما خر تو خر است
پس و پیشش همه سو نعره گاوان نر است
خانه ملت ما مامن یک عده پست
خائن و رذل و فرومایه و بس حیله گر است
سگی آنجا نشناسد به دمی صاحب خود
این یکی قاتل و دزد و دگری خیره سر است
فحش خواهر فحش مادر همه هم را بدهند
گوئیا قایق توفانزده شان در شرر است
لات و لوت و قمه زن یا که رئیس اش به جهان
پای تا سر همه در بی وطنی مفتخر است
بوی گُه میدهد عمامه آن جاکش پیر
دهنش گرچه به ظاهر برسد پُر شکر است
چنگ در بیضه هم کرده و فریاد کشند
خشتک یک یکشان در شب چرکینه تر است
آنکه انگشت در استخر به آنجا میکرد
شد علمدار نجابت سخنانش گهر است
میچکد خون جوانان به سر پنجه شان
نزد این بی شرفان کشتن مردم هنر است
جان به لب آمده از فقر و ستم بر خیزید
قصر این جانوران مملوِ از سیم و زر است
به چنین ننگ نباید که به یک دم تن داد
خیزش ای میهن شیران که زمان خطر است
« مهدی یعقوبی »
