امام جمعه ای نامش رجب بود

امام جمعه ای نامش رجب بود

عجب اندر عجب اندرعجب بود

سرِ پیشانی او  پینه  بسته

برای سجده ها در طول شب بود

به جمع دختران در بحث شرعی

دمادم آیه ی قرآن به لب بود

اسیر صیغه های نورسیده

به قم تا مرکز شهر حلب بود

از آغاز تولد یک  بسیجی

کمی هم پاره پاره از عقب بود

عبا عمامه اش از کشور چین
به قول عالمان اهل ادب بود  

هراسان از طنین شور و شادی

خوشی در مذهبش لهو و لعب بود

به وقت سنگسار بیگناهان

به خنده پایکوبان در طرب بود 
به زندان اوین شلاق بر کف
لبان تشنه اش خون در طلب بود
گرفته دکترای جن گرفتن
به هر گلرو رسیدی گفت عزب بود

نمی دانم حقیقت یا دروغ است 

زبانم لال  بر منبر جنب بود 

درون حوزه ی علمیه ی قم
 همه بحثش فقط ( ک ی ر ) عرب بود

به استمناع محتاط از جوانی

پس از دیدار زنها بی سبب بود
به هنگام جوانی با خر خود
به حال جفت گیری شب به شب بود
 امام جمعه ای نامش رجب بود
عجب اندر عجب اندر عجب بود